Blog: Afstand houden
Moet ik dit allemaal wel serieus nemen, was mijn eerste gedachte. De voorjaarsvakantie genoot ik nog van een heerlijke midweek in Ommen, samen met mijn vrouw, zoontje en trouwe viervoeter Chase. Toch bleek het coronavirus serieuzer dan gedacht.
Elke dag als ik de televisie aan deed of naar de radio luisterde, zag en hoorde ik dat er steeds meer mensen besmet waren geraakt door het coronavirus en dat het dodenaantal hierdoor steeg. Wat gaat dit voor ons betekenen? Voor mijn gezin, voor mijn familie, vrienden, voor mijn werk? Het waren vragen waar ik nog geen antwoord op had.
Op maandag 9 maart wordt het serieus. Iedereen krijgt een flesje met desinfectievloeistof om zoveel mogelijk de handen te desinfecteren. Op de noodhulpvoertuigen liggen extra mondkapjes. De media besteden alleen nog maar aandacht aan het coronavirus. De besmettingen blijven maar stijgen en de aantallen mensen die overlijden aan het virus ook. Niet alleen Nederland, maar de hele wereld staat in het teken van het coronavirus. Ook bij ons op de werkvloer is de spanning voelbaar.
Vanaf maandag 16 maart gaat het opeens heel snel. Scholen dicht, horeca dicht, pretparken dicht, hotels, restaurants en sportscholen sluiten. Wow, wat gebeurt er allemaal? En: hoe lang gaat dit duren? Ook de werkwijze van ons als politie verandert razendsnel. Protocol na protocol verschijnt in mijn mailbox. Iedereen is zoekende naar de beste werkwijze om op een veilige en gezonde manier te blijven werken.
Ik probeer zoveel mogelijk zichtbaar op straat aanwezig te zijn. Op straat vinden mensen het nog moeilijk om zich aan de ingestelde coronamaatregelen te houden: anderhalve meter afstand houden, zoveel mogelijk thuis blijven, niet meer dan drie mensen bij elkaar, niet op pad gaan in grote groepen en ga zo maar door.
Toch kom ik op straat ook situaties tegen waar ik stiekem wel om moet lachen. Mensen die op straat lopen met 1,5 meter constructies, zodat je niet te dichtbij kan komen. Ik zie in het Haagse Bos een oma die met haar kleindochter aan het eten is. Tussen hen in ligt een rolmaat die is afgesteld op de 1,5 meter. Tijdens mijn surveillance kan ik een klap met een wandelstok maar net ontwijken. Een oudere man vond dat ik en mijn collega te dicht naast elkaar reden op de dienstscooter. ‘Afstand houden!’ riep hij. En hij had helemaal gelijk.
Let de komende tijd goed op elkaar. Doe voorzichtig, neem de maatregelen serieus. Samen staan en zijn we sterk. En probeer te genieten van die kleine dingen die elke dag toch weer bijzonder maken. Bron: 01 april 2020 – Jeugdagent Robin
Foto: Pixabay.com