Blog: Het spookbos
Een avond in mei. De dag loopt op het eind en het begint donker te worden. Ik ben samen met mijn collega op surveillance als de meldkamer ons oproept. Ze hebben een best aparte melding en vragen of we even met de melder willen bellen. Aan de telefoon hoor ik een jongeman die zo enorm geschrokken is dat hij niet meer uit zijn woorden komt. Dit kon weleens iets heel serieus zijn. We spreken af dat we naar hem toekomen.
Gruwelijk
We treffen een jong stel. Ze zijn erg overstuur. Met horten en stoten komt het verhaal er uit; ze zagen zojuist een gruwelijk misdrijf. Ze hadden hun auto geparkeerd op een zandpad aan de bosrand om wat tijd met elkaar door te brengen. Maar zover kwam het niet. Ze stonden er nog maar net toen er een busje voorbij kwam rijden. De bus stopte vijftig meter verderop in het bos. Een paar mannen met zaklampen stapten uit, openden de achterdeur en tilden een grote ondoorzichtige plastic zak uit de auto. De contouren van een lichaam waren zichtbaar en er zat zelfs wat bloed aan de binnenzijde van de zak. Een van de mannen scheen plots met het zaklicht op de auto van het stel en liep hun richting op. Het jonge stel dacht dat zij de volgende waren en maakte zich vliegensvlug uit de voeten. Pas enkele kilometers verder, richting de bewoonde wereld, stopten ze de auto en belden met de politie.
Mijn collega en ik besluiten die kant op te rijden. We komen bij het zandpad en het laatste stuk leggen we lopend af. Ieder aan een kant van de weg om zo min mogelijk sporen te vernietigen. Op het pad is nog duidelijk te zien dat de auto van het stel met veel wielspin is weggereden. Met de hand op het wapen lopen we verder. Het is al behoorlijk donker, maar we zien in de verte de bus staan. Rondom zijn een aantal mannen druk in beweging. Ik kijk mijn collega aan. Wat is hier aan de hand? Uiterst voorzichtig naderen we het voertuig. Op de zijkant van de bus zie ik een logo staan, ik ken dat bedrijf!
Lijksjouwers
Op dat moment wordt me duidelijk wat er aan de hand is, het logo is namelijk van een evenementenbureau dat ook griezeltochten organiseert. Toch lopen we nog voorzichtig door tot aan de bus, maar ik zie dat het de werknemers van het mij bekende bedrijf zijn. We spreken de lijksjouwers aan en die vertellen dat ze een spooktocht voorbereiden. Een van hen legt uit dat hij pas bij het uitladen van het lijk, de auto van het stel zag staan. Hij is meteen op ze afgelopen om te vertellen wat ze aan het doen zijn, maar daar kreeg hij dus de kans niet meer voor. We wensen ze succes en rijden terug naar het bureau. Het jonge paar zit bibberend aan een kopje thee bij te komen van alle commotie.
Wij stellen ze gerust en ze vertrekken. Het was inderdaad een aparte melding. een horrorscenario: Romeo en Juliette en de lijkdumping in het spookbos. Foto: Pixabay.com