Blog: Het gejammer gaat door merg en been

Gepubliceerd door Angelo Hessel op

Via mijn werk bij het Team Openbaar Vervoer (TOV) heb ik contact met collega’s in het buitenland. Aangezien mobiele bandieten door heel Europa reizen, is het voor ons belangrijk om grensoverschrijdend samen te werken.
Zo kreeg ik onlangs een tip van een collega uit Zwitserland. Hij had een dadergroep op de korrel die in verschillende landen oplichtingspraktijken had uitgevoerd. Het ging om een vader, moeder, twee kinderen; een zoontje van 3 jaar oud en een dochter van 12, en een volwassen neef. Hun modus operandi: geldwisseltrucs. Ze deden zich voor als argeloze toeristen die graag de valuta wilden zien van andere toeristen en ze daarna beroofden.
Via een Facebookaccount van de hoofdverdachte ontdekte de Zwitserse collega verschillende recente familiekiekjes, gemaakt in Amsterdam. De zoektocht begon.
Op de Dam komen mijn collega’s en ik het gezin tegen. We besluiten de familie te volgen in de hoop strafbare feiten te ontdekken. Dat duurt niet lang, want naast geld stelen, houden ze zich ook bezig met winkeldiefstallen.
Albert Heijn is als eerste de pineut. Eten en drinken verdwijnt in moeders tas en eenmaal buiten wordt de buit verdeeld onder de gezinsleden. Even later is een souvenirwinkel aan de beurt. Het driejarig zoontje pakt een zonnebril en loopt er vrolijk mee weg. Neef geeft hem een schouderklopje. Korte tijd later stapt de familie de Primark binnen. Dochter van 12 ziet een mooie koffer en een leuk T-shirt. Onder toeziend oog van vader en moeder, loopt ze zonder te betalen de winkel uit.
Terwijl de kinderen en moeder al drie diefstallen hebben gepleegd, willen vader en neef nu ook wel ‘geld verdienen’ met hun wisseltrucs. De eerste toeristen worden al snel aangesproken. Op straat en in de winkels. Iedere keer hetzelfde verhaal. ‘Waar kom je vandaan? Oh, mooi land hoor.’
Spreekt de één, dan houdt de ander de wacht. Uiteindelijk probeert de familie bij negen toeristen geld te stelen. Hierin slagen ze geen enkele keer. Dan gaan ze bij Mac Donalds naar binnen om wat te eten.
Wij hebben de familie nu al drie uur in beeld. Om de criminele activiteiten en rolverdeling binnen de groep goed in beeld te krijgen, hebben we van tevoren besloten om hen meerdere misdrijven te laten plegen. We maken de balans op. Er zijn drie winkeldiefstallen gepleegd door moeder en de kinderen. Naar ons idee worden de kinderen daar ook voor ingezet en beloond. Ook hebben ze negen oplichtingstrucs uitgeprobeerd. Genoeg feiten dus om de familie aan te houden, maar we besluiten dit toch nog even kort te sluiten met de Officier van Justitie, omdat er ook minderjarige kinderen bij betrokken zijn.
Terwijl ik met de Officier van Justitie in overleg ben, gebeurt er iets vreemds in de Mc Donald ’s. Moeder heeft de bestelling in ontvangst genomen en loopt ermee naar de tafel. Als de hamburgers en frieten naar binnen zijn gewerkt, staat zij even later weer op. Op hoge poten loopt ze naar de kassa en maakt daar stampij. Er zijn niet genoeg hamburgers geleverd en er ontbreken nog wat drankjes. De medewerker blijft kalm, maar weet dat het verhaal van de vrouw niet klopt. De vrouw begint nog harder te schreeuwen en eist haar eten op. Om meer gezeur te voorkomen en de rust te bewaren, geeft de medewerker alsnog het eten. Mijn collega is dan al met de filiaalmanager naar de cameraruimte gelopen en bekijkt de videobeelden van de bestelling. De moeder van de familie blijkt de hele bestelling al de eerste keer te hebben gekregen. Ik vind het ongelooflijk dat deze mensen zelfs om een paar hamburgers de boel nog willen oplichten. Het is een way of living voor hen, dat kan niet anders.
De Officier van Justitie geeft ons toestemming om het hele gezin en de neef aan te houden. Dat blijkt nog niet zo eenvoudig. Moeder wordt gescheiden van haar driejarig zoontje en barst in tranen uit, begint te krijsen en stort een vloekende tirade uit. Iedereen in de Mc Donald ‘s kijkt mee. Verschrikkelijk, het gejammer gaat door merg en been, maar we moeten wel. De familie kan niet langer zo doorgaan. Dat is niet goed voor de kinderen en niet voor de slachtoffers.
De twee kinderen worden direct via Jeugdzorg naar een pleeggezin gebracht, in afwachting van de rechtszaak. Ik denk dat dit voor beide ouders de grootste straf is. Vader, moeder en neef worden tot drie maanden gevangenisstraf veroordeeld voor de gepleegde diefstallen en de pogingen tot oplichting. Foto: Pixabay.com

Bron: 27 november 2019 – Hoofdagent Joris

Categorieën: Binnenland